De stemming in de Tweede Kamer over een aanpassing van de Wet op de Kansspelen die afgelopen dinsdag zou plaatsvinden is uitgesteld. Het amendement dat PvdA en GroenLinks hadden ingediend om misleidende reclame door loterijen te voorkomen, hangt daardoor nog steeds als een zwaard van Damocles boven onze sector. Genoemde partijen willen loterijen verplichten voorafgaande toestemming te vragen voor het versturen van geadresseerde reclame via post, SMS en e-mail.
Deze verplichting en expliciete inperking van het belangrijkste verkoopkanaal van goede doelenloterijen zal volgens insiders leiden tot een desastreuze daling van inkomsten. En dus: minder afdracht aan de samenleving. Hebben de critici gelijk? Jazeker. Dit amendement lost het probleem van ‘misleiding' helemaal niet op en de negatieve gevolgen lijken aanzienlijk groter dan de beoogde winst. De belanghebbenden, de goede doelenloterijen voorop, zouden er echter goed aan doen niet in de slachtofferrol te kruipen. En veel rondborstiger te erkennen dat er een breed maatschappelijk negatief sentiment is over de wijze waarop loterijen, maar ook goede doelen zelf, communiceren met de samenleving. Als sterk commercieel ervaren boodschappen enerzijds, en het liefdewerk-oud-papier-goed-doelgevoel anderzijds leveren de laatste jaren een steeds ongemakkelijker spagaat op. Verstandiger dan je hierover te beklagen of je over te leveren aan de scoringsdrift van Haagse politici is nog meer te investeren in marketingcommunicatie die authentieker, eerlijker, inhoudelijker en doeltreffender is en burgers overtuigt van blijvende steun aan goede doelen.
Loterijen
Damocles
15 september 2011
Opinie | Edwin Venema | Loterijen