Daar gaan we weer!

De 'strijkstok' is een collectief probleem van goede doelen: maar wie neemt het voortouw voor een collectieve campagne?
De 'strijkstok' is een collectief probleem van goede doelen: maar wie neemt het voortouw voor een collectieve campagne?
8 december 2016
Opinie | | Governance & Finance

Nog steeds denken veel fondsenwervende organisaties dat ze met accurate cijfers in hun jaarverslag 'transparant' zijn. Dat getuigt van weinig inlevingsvermogen.
Zonder context kunnen de cijfers als een boemerang terugkomen en zich vertalen in donatieverlies. Hebt u als bestuurder van uw organisatie alles keurig op orde; hebt u lang en goed nagedacht over uw vermogensbeleid; niet alle eieren in één mandje gestopt; een optimale ratio tussen doelbesteding en continuiteitsreserve gewikt en gewogen, en dan... denken uw donateurs dat u tot de knieën in het geld staat. Dat u hun donaties tegen de eigen plinten laat klotsen in plaats van direct door te zetten naar de doelbesteding. Voelt u 'm al aan komen suizen, die strijkstok?

In onze topstory van deze week leggen Liesbeth Rutgers en Job Terlingen uit hoe u die stok in uw jaarverslag en -rekening zou kunnen opvangen. Maar er is meer nodig dan alleen een goed verhaal in uw eigen communicatie. De vragen van uw donateurs, zijn de vragen van de meeste van hen.
De strijkstok is een containerbegrip: het vat alle onbegrip van donateurs samen in één grote kluwen van ongenoegen. Feiten en fictie - voor een deel gevoed door jarenlange rozewolkmarketing van goede doelen zelf - lopen onbekommerd door elkaar en maken het ontwarren gecompliceerd. Het sentiment dat er geefgeld blijft steken in reserves of salarissen is te voet gekomen en zal zeker niet te paard weer weggaan zolang het probleem niet ook collectief geadresseerd wordt. Er is dringend behoefte aan een voorlichtingscampagne over de basics: wat mag je als donateur wel en niet verwachten van een goed doel?

Maar wie neemt de verantwoordelijkheid voor zo'n collectieve reality check? In het nog immer verzuilde Land van Goed Doen is het god voor ons allen en ieder voor zich. Koepel Goede Doelen Nederland, met de rijkste goede doelen in haar achterban, preekt vooralsnog voor eigen parochie. Nederland Filantropieland (voorheen Instituut Fondsenwerving) zou in haar jeugdige Sturm und Drang die ambitie kunnen ontwikkelen, maar is nog even druk bezig haar nieuwe bestaansrecht te bewijzen. De Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie dan? Daar is dit dossier voor de helft van de leden niet of nauwelijks relevant. Misschien dat de beste kaarten liggen bij het CBF, dat van de overheid centjes krijgt om de Erkenningsregeling in 2017 brede bekendheid te geven. Als de goede doelen dat budget aanvullen, komen we een heel eind.

Is zo'n publiekscampagne een panacee? Natuurlijk niet. Het gaat om communiceren over alle fronten: collectief én individueel. En om naming & shaming van cowboys die telkens weer komen met hun afgezaagde 'bij ons blijft niets aan de strijkstok hangen-retoriek'.
Wij blijven het herhalen: voordat hij u breekt, breek zelf die strijkstok. Doe het 's samen.
 
►Wilt u voortaan elke donderdagochtend het laatste nieuws, opinies en achtergronden over de wereld van doneren & sociaal investeren? Voor een geheel kosteloos abonnement op DDB Journaal: klik hier.