Doelstelling gehaald
Je gaat toch wat zorgelijk naar binnen bij een sessie met de wel zeer grote en algemene vraag: "Een nieuw informatiesysteem voor de sector?".
Maar de doelstelling om in een compacte brainstorm veel informatie boven water te halen en te prikkelen tot nadenken werd ruim gehaald. De deelnemers transformeerden zich tot dienstverlener, goed doel, overheid, subsidiegever en particulier. Na een half uurtje groepspraten mochten ze presenteren en bediscussiëren wat zij in zo'n nieuw systeem willen terugzien.
Veel overlap
De verschillen hierin vielen nog wel mee. Er was vooral overlap. Alle feiten en cijfers van alle instellingen wil iedereen wel.
Enkele verschillen:
- de goede doelen willen meer weten over de menselijke bezetting (leeftijd, sexe, religieus/politieke overtuiging);
- de dienstverleners zijn nieuwsgierig naar budgetten, leveranciers en werkwijzen;
- de overheid ziet graag één groot donateurbestand met het individuele schenkgedrag (en verder hoefden ze niet zo veel);
- de particulieren zien graag een indeling in thema's en calamiteiten.
Opvallend: de dienstverleners zijn de enigen die willen betalen voor zo'n allesomvattend systeem. De rest reageerde met "Mwaaah.. en ieder geval niet veel...".
Trouvaille
Moet de informatie geverifieerd en gecheckt zijn? Hier kwamen de subsidiegevers met een trouvaille. "Niet nodig en te veel werk. Beter is instellingen die het informatiesysteem zelf mogen invullen een verklaring te laten tekenen dat alles 100% waarheid is. Koppel dit aan een kliklijn en zware sanctie bij overtreding".
De wens van de overheidsgroep één donateurbestand inclusief geefgedrag op te nemen, werd eerst wat lacherig afgedaan. "Ja, lach maar" zei Sofie Vriends van de VFI, "Maar in Frankrijk hebben ze wel een systeem wat daar al een beetje op lijkt".
Een deelnemende echte overheidsman legde uit: "Klopt. En zo gek is dat Franse systeem nog niet. NGO's die de fiscus toestemming geven in hun donateurbestanden te kijken, worden milder behandeld. En denk eens aan het hypotheekregister. Dat is ook toegankelijke informatie".
Gemengd gevoel
"Inzicht in álle salarissen, niet alleen van de directie" was een kreet van de subsidiegevers die gemengd gevoel op riep.
Zorg over objectieve uniformiteit was er bij de goede doelers: "We willen ons ook in zo'n systeem wel kunnen onderscheiden. Stiekem zijn we toch concurrenten van elkaar". "Nou... stiekem?!" vloog het door het zaaltje.
Competitiedrift
Het meest prangende punt had exact daarmee te maken: competitiedrift. Want na de wat-vragen, kwam de wie-vraag. Wie zou dit alles overkoepelende informatiesysteem moeten oprichten en onderhouden? Esther Jacobs riep op het systeem te steunen dat de Donateursvereniging momenteel opzet met Independer. Independer heeft al vergelijkingsystemen. Waarom dan die niet uitbreiden en verbeteren? O ja? En van wie is dat systeem straks dan? En wie gaat dat betalen?
Niet de wat-vraag, maar vooral de wie-vraag zong tot na afloop van de sessie door.