Chief Executive of Curling Executive?

By Fab at Czech Wikipedia/Common. Public Domain
By Fab at Czech Wikipedia/Common. Public Domain
17 juni 2021

DDB-huiscolumnist Marc van den Tweel verdiept zich in de vraag of het wegnemen van obstakels voor fondsenwerving de voornaamste taak van een goede doelen-CEO is. Of is er meer?

Wie heeft er niet naar de onvolprezen tv-serie ‘De Luizenmoeder’ gekeken? Een heerlijke comedy die de Nederlandse taal verrijkt heeft met tal van uitdrukkingen. Eén van de mooiste: ‘curling ouders’; ouders die alle problemen voor hun kinderen weg willen nemen, iedere oneffenheid voor ze ‘weg willen vegen’.
 
Veel professionals willen eigenlijk ook zo’n baas. Eén die obstakels voor ze wegneemt, zodat ‘ze lekker kunnen werken’. En met dat laatste wordt dan bedoeld dat zodra de obstakels uit de weg zijn, die leidinggevende zich met zo min mogelijk moet bemoeien. Laat staan moet gaan managen. Mensen die er zo naar kijken zullen zich herkennen in het gedachtengoed van schrijver-adviseur Mathieu Weggeman die al eens een boek schreef met de titel ‘Leidinggeven aan professionals? Niet doen!’ Je zou dit kunnen uitleggen als ‘dienend leiderschap’ (alhoewel dat die filosofie tekortdoet). Tegelijkertijd (paradoxaal) zijn de meest bewonderde businessleaders van de afgelopen decennia Elon Musk, Steve Jobs en Richard Branson. En laten we eerlijk zijn: dat zijn nu niet bepaald dienende leiders. Integendeel zou je kunnen zeggen.
 
Jim Collins (wetenschapper, onderzoeker en auteur van Good to Great) schreef al eerder dat de beste en meest succesvolle leiders vaten vol tegenstrijdigheden zijn; ze combineren bescheidenheid en wilskracht, nederigheid en onverschrokkenheid, ze zijn vastberaden en hebben een onbedwingbare behoefte aan resultaten. Fondsenwervingsgoeroe Alan Clayton heeft, mede op basis van het gedachtengoed van Collins – en veel eigen onderzoek, dit vertaald naar de goede doelen sector en in het bijzonder naar het vak fondsenwerving. Hij laat zien hoe organisaties (sensationeel) succesvoller kunnen worden in het werven van fondsen. Voor hem is duidelijk dat in die organisaties het leiderschap dan wel OK moet zijn (voorwaarde numero uno): ‘when the CEO ‘gets it’ – it works.’
 
Clayton betoogt dat ‘bazen’ de obstakels voor fondsenwervingsucces uit de weg moeten ruimen (die veelal gaan over cultuur, investeringsbereidheid en communicatie). Aha, Clayton is dus ook een curlingadept? Het type dat ‘vooral niet in de weg wil lopen’…? Nou nee, Clayton heeft de curlingsport écht begrepen. Dat is namelijk een zeer strategische sport, waarin richting geven het meest belangrijke element is. Door bij het loslaten van een curlingsteen op een bepaalde manier - en door op de juiste momenten juist wel óf niet te vegen wordt het resultaat bepaald. Niks moeilijkheden uit de weg ruimen: het is een combi van ruimte geven en richting bepalen - en ook besluitvaardigheid. Alan Clayton laat zien hoe mensen en organisaties die deze paradoxen weten te verenigen extreem succesvol zijn of kunnen worden. Clayton’s Nederlandse partner Nassau biedt daarvoor een mooi programma aan. Wat mij betreft een aanrader. Nieuwsgierigheid is immers een basisvoorwaarde voor goed leiderschap!  
 
 

Meer over leiderschap en fondsenwerving is te lezen in boek Marktgericht, missiegedreven dat Marc van den Tweel schreef. Marktgericht, missiegedreven kost €19,99,- en is verkrijgbaar via de boekhandel of in de webshop van Walburg Pers. Lezers van De Dikke Blauwe die Marktgericht, missiegedreven bestellen via de webshop van Walburg Pers, hoeven met kortingscode DDB-TWEEL geen verzendkosten te betalen (binnen Nederland en geldig tot 1 juli).
 
Tweels Tweak wordt op persoonlijke titel geschreven door Marc van den Tweel. Van den Tweel is algemeen directeur van Natuurmonumenten, landelijk voorzitter van wielerbond KNWU en toezichthouder bij het Rijksmuseum van Oudheden. Deze zomer begint hij als de nieuwe directeur van sportkoepel NOC*NSF.