Aan welke kant van de discussie je je ook bevindt: de meeste mensen zien dat de salarissen van CEO’s bij goede doelen en die in het bedrijfsleven flink verschillen. Als het aan sommigen ligt mag dit verschil zelfs nog groter, want verdienen goede doelendirecteuren niet veel te veel? Ik pleit voor het tegenovergestelde: als CEO van een goed doel, run je niet 1 maar 2 organisaties. Degenen die erin slagen om beide compromisloos te laten excelleren, verdienen veel meer. Eén organisatie, twee werelden
Als je alles afpelt, draait het in het bedrijfsleven om één ding: geld maken. Behoorlijk overzichtelijk om het succes van een organisatie aan af te meten. In de wereld van goede doelen ligt dat genuanceerder. Het gaat niet alleen om geld, maar ook om impact maken. Twee verschillende werelden, met elk hun eigen klantgroep. In de wereld van impact bedien je de begunstigde, in die van het geld de donateur. Dit vraagt om een verschillende aanpak, een ander tempo, een andere taal.
Voor het team dat zich ontfermt over de begunstigde is het belangrijk dat er grondig wordt gewerkt. Er is brede consensus nodig, maar ook zorgvuldig ontwikkelde processen die erop gericht zijn om fouten te vermijden, er moet bewijs worden geleverd dat het werkt, er worden complexe processen gemanaged en details afgewogen. Hier werken vooral ethische intellectuelen. De hier heersende cultuur staat haaks tegenover die van het team dat zich inzet voor de donateur. Daar is ambitie en uitdaging belangrijk. Het is een snel bewegende wereld waar bewegingsvrijheid helpt om grote stappen te maken, een sales en marketing omgeving waar emotie en simpele boodschappen centraal staan en men niet vies is van enige competitie. Het is een wereld van ambitieuze presteerders.
Compromissen sluiten is ‘killing’
Hoe leid je een organisatie die uit zulke verschillende werelden bestaat? Hoe maak je én zoveel mogelijk impact én zoveel mogelijk geld? In ieder geval niet door de interne conflicten op te lossen en al helemaal niet door de teams zelf. Hen koste wat kost geïntegreerd te laten samenwerken overigens ook niet. De enige manier die werkt, is de professionals in beide werelden te laten doen waar ze goed in zijn. Zonder enig compromis. Als het programmateam bewijs heeft voor een betere inhoudelijke richting, is het niet aan de fondsenwervers om hen hierin te belemmeren. Als fondsenwervers weten dat bepaalde bewoordingen beter resoneren bij de donateur, is het niet aan de programmamedewerkers om dit te redigeren.
Two teams, one dream
Als CEO van een goed doel run je dan ook niet 1, maar 2 organisaties. Laat beide in hun waarde en creëer een omgeving, waarin er ruimte is om naast elkaar te excelleren. Of anders gezegd: je bent een held, als je die twee werelden niet samensmelt. Wat deze verschillende organisaties dan toch bindt? De missie. Dat is overigens makkelijker gezegd dan gedaan, want geef je ze de kans dan kiezen de twee elk hun eigen insteek om deze missie te verwoorden en verbeelden. Een standvastige CEO maakt hierin het verschil: ook hier is compromissen sluiten ‘killing’. Wat kan helpen, is om het bedrijfsmatig te benaderen: zie de missie als de holding en de twee naast elkaar werkende werelden als onderliggende BV’s. In de holding geldt een ambitie waar beide BV’s achter staan, waarin zij zich herkennen, waar zij enthousiast van worden en waarop ze elkaar kunnen vinden. Two teams, one dream.
CEO’s van goede doelen verdienen meer
Deze benadering vraagt bij veel goede doelen om verandering. Soms klein, meestal groot. Het runnen van een goed doel is een complexe aangelegenheid. Wetenschappelijk onderzoek* toont aan dat CEO’s substantieel meer resultaat boeken, wanneer zij de bestaande conflicten tussen de teams die impact maken en de teams die geld maken managen in plaats van oplossen. Deze leiders maken aantoonbaar méér impact en méér geld. Is het dan niet bijzonder dat deze leiders minder verdienen dan in het bedrijfsleven? Als zij zo’n groot verschil kunnen maken, zouden zij dan niet juist meer moeten verdienen?
*Dit betreft het onderzoek ‘What makes fundraising truly great’ van professor Adrian Sargeant (PhD) en professor Jen Shang (PhD). Het onderzoeksrapport en/of de executive summary is op te vragen via vera@nassau.nu
Ze is auteur bij Walburg Pers, leverde al zeer goed gelezen bijdragen voor de gedrukte DDB-Magazines, maar zal nu ook regelmatig online bijdragen voor DDB-Journaal leveren: Vera Peerdeman, founder-partner van Nassau Fundraising en een van de pioniers op het gebied van major donorwerving in Nederland. Vera is een van de negen vrouwelijke experts-columnisten in het brede DDB-contentteam.
Lees meer over Vera: klik hier.
Ga naar de SELECT-pagina op deze website van Vera Peerdeman: klik hier
Goede doelen