nlIk beloof u dat ik volgend jaar een poging ga doen om te komen tot de Canon van de Filantropie. Maar ik zit nu al met mijn handen in mijn hair-extensions: Waar beginnen we?
Op een van de laatste katholieke jongensscholen van Nederland waren het Oude en Nieuwe Testament dagelijkse kost voor mij. Maar gelukkig werd de school bestierd door een rector die erop hamerde "niet alleen te lezen wat je gelooft". De eerste gedoogde vruchten waren Plato, Gebroeders Grimm, Socrates, Dagobert Duck, Aristoteles, Superman, Allah, Robin Hood, Descartes, Olivier B. Bommel, Nietzsche, Jules Verne, Sartre, Cousteau, Hawkins en Maradonna. Ik verdwaalde in het Godenbos. Ik ben nog steeds aan het tomtommen.
Maar laten we bij mijn eerste begin beginnen. God schiep de aarde in vijf dagen en op de zesde dag zagen wij het licht. We kregen de opdracht over de aarde te heersen. Was dat nou een gift van God aan de mens? Konden wij die gift weigeren? Was het niet veel meer een opdracht dan een altruïstische gift? Is God in deze ons eerste filantropische role-model?
Gift of niet, we hebben dat heersen over de aarde in ieder geval iets te letterlijk genomen. Het zonlicht wordt steeds feller, het gaat steeds vaker fout bij de scheidslijn tussen water en aarde, we halen de nog resterende planten steeds meer door elkaar, de sterren in de CO-2 lucht worden steeds meer verward met de sterren op aarde, er zwemmen meer vissen in de maag dan in zee en de vogels pesten de dieren en mensen op het vaste land. En of dat niet genoeg is zijn we iets te vruchtbaar geworden. Maar dat lossen we dan weer op door af en toe met harde hand over elkaar te heersen.
Dit rentmeesterschap heeft ons in ieder geval voldoende filantropische doelstellingen gegeven. Wat, welke momenten en wie zijn nu de belangrijkste ijkpunten voor de Filantropie? Ik wil in ieder geval beginnen met de Bijbel. Ik ben er alleen zelf nog niet uit of God nu met warme of koude hand geschonken heeft.
Lucas Hendricks is director strategische projectfinanciering Universiteit Leiden
