nlNee, deze column gaat niet over de Brexit. Al heeft alleen de dreiging al een grote impact op de inkomsten uit nalatenschappen. Stagnatie in de economie en daling van onroerendgoedprijzen zet de groei van inkomsten uit nalatenschappen daar nu sterk onder druk. En de echte dreun moet nog komen. Legacy Foresight heeft becijferd dat door een harde Brexit Britse goede doelen in de komende vijf jaar 1,2 miljard pond minder inkomsten uit nalatenschappen zullen ontvangen.
Reageren? Mail ons, of reageer via Twitter, Facebook of Linkedin.
Maar daar wil ik het niet over hebben, wel over wat wij rond nalatenschappen van de Britten kunnen leren. Eerst wat feiten: de Britten laten veel meer na aan goede doelen;
Britse goede doelen ontvangen veel meer nalatenschappen, in totaal 3,1 miljard pond in 2018. Dat is 1,5 maal zo veel als in Nederland als we rekening houden met het verschil in inwonertal. 11 procent van de 80-plus Britten heeft een testament met goede doelen. Slechts 6 procent van de Nederlandse ouderen een goede doelen testament.
De nalatenschappenmarkt voor goede doelen is in de UK dus verder. Hoe komt dat?
De UK heeft een nogal archaïsch juridisch systeem rond nalatenschappen. Zo mag je thuis zelf een testament in elkaar knutselen en er is veel minder bescherming voor verwanten. En dat werkt uiteindelijk sterk in het voordeel van goede doelen. Men voelt meer de noodzaak om een laatste wilsbeschrijving te maken, want zonder testament is er sneller discussie en ruzie. Er zijn dan ook veel meer rechtszaken rond nalatenschappen. In Nederland zorgt de wetgever beter voor ons met goede regels voor nabestaanden ook zonder testament. Meer mensen hebben het gevoel wel zonder testament te kunnen. Wij moeten verplicht naar de notaris. En die rekent voordat weliswaar goede Nederlandse testament wel drie keer zoveel als zijn Britse collega. Nederlanders aarzelen daarom langer en maken uiteindelijk ook veel minder vaak een testament.
Naast deze ‘push’- factor, is er ook een ‘pull’-factor. Britten denken veel positiever over nalaten aan een goed doel. Ook omdat de traditie in promotie daar al veel ouder is. Er zijn voorbeelden van krantenadvertenties uit de 19eeeuw. In Nederland kenden we in de jaren 80 en 90 van de 20steeeuw alleen nog een voorzichtig foldertje in de notariswachtkamer. In de UK werkte men toe al met professionele mediacampagnes, die nu verder zijn ontwikkeld tot volwaardige en innovatieve multimediacampagnes met significante budgetten. Ook Britse gemeenschappelijke campagne (Remember a Charity) heeft een grote bijdrage gegeven aan het hoge percentage mensen dat een goed doel in het testament opneemt. Allemaal zaken die in Nederland pas na de eeuwwisseling met kleine stapjes op gang zijn gekomen.
En de Britse promotie beperkt zich niet alleen tot bewustwording. Britten maken meer testamenten, maar toch is ook in de UK het niet-maken van een testament nog significant. Die uitdaging wordt al ruim dertig jaar aangepakt door het aanbieden van gratis testamenten. Het Britse KWF, pionier in gratis testamenten, ontving hieruit sinds 1992 meer dan een half miljard pond (!) voor Kankeronderzoek. Tegenwoordig volgen bijna alle respectabele goede doelen deze aanpak en nemen deel aan een van de gemeenschappelijke services als Free Wills Monthen Will Aid of met een eigen gratis testament en aanpak.
Wat kunnen we leren van de Britten? Allereerst moeten we ontevreden zijn met onze nog povere resultaten! Stel je voor dat goede doelen niet in 6 procent maar in 11 procent van de testamenten worden genoemd. Van de UK kunnen we leren dat meer investeren in campagnes (en in nalatenschappenwervers) werkt. Dat onze gemeenschappelijke campagne ‘Toegift’ wel een paar maatjes groter mag. Éndat directe promotie om (goede doelen) testamenten te maken in onze aanpak ontbreekt.
En de Brexit? Duimen dat die niet door gaat, want die zal ook de inkomsten van onze nalatenschappen raken. Laten we in ieder geval nauwe banden blijven onderhouden met onze gerespecteerde Britse collega’s die zoveel meer ervaring hebben in legacy marketing!
Nalaten
