nlFM-gastcolumnist Jamy Goewie is founder & director van Child@Venture, een jonge ontwikkelingsorganisatie die niet gelooft in geven, maar in wel in investeren. Goewie vertegenwoordigt een relatief nieuw geluid in de sector: jong, vrouw, tikkie rebels en zeker niet behorend tot het bestuursestablishment. Vandaag: een open brief aan het peroxide-wonder uit Venlo.
Beste Geert,
Volgens mij heb ik in jou mijn evenknie gevonden. Beiden leider van een jonge club, beiden licht narcistisch en beiden vechtend tegen het establishment. Jij in de politieke arena en ik in goededoelenville. Met veel spanning heb ik de afgelopen tijd, zeg maar máánden, de formatie gevolgd. Spannend vond ik het. Wie zullen er samen regeren? Paars plus? VVD-CDA-PvdA? Nee, niets van dat al. Het werd een kabinet met gedoogsteun, gedoogsteun van jou Geertje. Well done hoor! Dat is nog is eens een heerlijk comfortabele positie voor een jonge partij. Had ik daar maar aan gedacht toen in 2009 de formaties werden gevormd in goededoelenland. Wij, de linkse hobbyisten, moesten ons namelijk verenigen in een alliantie en mochten alleen nog samen in een clubje aanvragen indienen voor subsidie. Ideetje van Bert. Ik had natuurlijk ook heel graag gedoogsteun gegeven aan zo'n alliantie. Bij succes de resultaten claimen en met de vinger wijzen bij mislukkingen. Ik zou lachend de komende vier jaar doorgekomen zijn volgens mij. Maar goed, ik heb daar helemaal niet aan gedacht. Geen evenknie van Lubbers hier om mij dat idee in te fluisteren. Wij hebben ook een aantal gesprekken gevoerd met toentertijd mogelijke allianties, maar we zagen het niet zitten. We kwamen er niet uit. In die zin sluit ik me aan bij dissident A. Klink en gold voor ons ook: ‘beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald'. Want Geert, het is toch een serieuze zaak in zo'n alliantie. Je moet er wel klaar voor zijn. Ik vond mijn organisatie nog te jong. Ik had niet voldoende bewijs dat onze projecten en werkwijze succesvol genoeg waren en dat wij voldoende eigen fondsen konden werven naast de subsidie. Kortom, wij deden niet mee. Maar gedoogsteun had ik natuurlijk wel willen geven. Het liefst aan de alliantie met Warchild. Dan halen zíj de oorlog uit een kind en dan starten wij aansluitend met die zelfde kids een lucratieve wapenhandel. Want wij zijn de stichting voor jong ondernemerschap. Zij zien dan wapens als een gevaar voor lokale vrede en wij zien wapens als een economisch ruilmiddel. Maar net als bij jou is er dan geen vuiltje aan de lucht: ‘we agree to disagree', zeggen we dan. Dikke prima! Ik zal het aanstaande zondag, na de misdienst van de linkse kerk, eens in de groep gooien. Wie weet.. met een beetje geluk kan ik achteraf alsnog ergens met mijn gedoogsteun terecht. Hopelijk is Mark Vogt de kwaadste niet.
