Uit het juryrapport: Marieke van Schaik koos in 2018 voor het Rode Kruis. ‘Ik zag kwetsbare mensen in binnen- en buitenland die hulp kregen van het Rode Kruis. Dat trof me zeer. Zeker omdat ik zag dat er zoveel vrijwilligers bij betrokken zijn. Mensen in de meest barre omstandigheden die belangeloos hun mouwen opstropen en aan de slag gaan voor een betere wereld.’ Ze kende de organisatie van haar werk bij de Goede Doelen Loterijen. Als Hoofd Goede Doelen hielp ze het Rode Kruis en andere organisaties in het land om hun impact te vergroten. In de functie van Managing Director financierde zij indirect belangrijke delen van het maatschappelijk middenveld. Dat ze als algemeen directeur van Het Rode Kruis volledig op haar plek zit, is evident. De als politicoloog opgeleide topvrouw maakt indruk in haar operationele rol, waarin ze visie en daadkracht toont. Rap ontpopte ze zich tot een zichtbare en invloedrijke leider, die door de aanpak van diverse crises het Rode Kruis weer zeer relevant maakt. Van Schaik was pas anderhalf jaar bezig toen de coronacrisis uitbrak en ze het grootste hulpprogramma sinds de Watersnoodramp uitrolde. Het Rode Kruis vervulde een veelheid aan taken; van het verstrekken van voedselpakketten tot het helpen bij het vaccineren. Nederlanders kenden het Rode Kruis vooral van oorlogen en natuurrampen in het buitenland, maar tijdens de pandemie werd de organisatie voor de meesten in Nederland zichtbaarder dan ooit. Van Schaik heeft het Rode Kruis op een moderne manier weer terug bij de mensen in ons land gebracht. Door nieuwe crises draait de organisatie nog steeds op volle toeren. Dat hangt vooral samen met de stroom Oekraïense vluchtelingen en de asielcrisis. Sinds de oorlog in Oekraïne uitbrak, doet het Rode Kruis alles om slachtoffers te helpen. Zo heeft de organisatie verschillende informatielijnen opgezet voor Oekraïners die naar ons land zijn gevlucht én iedereen die hen wil helpen. Het Rode Kruis verstrekt niet alleen info per telefoon, maar ook via Telegram, de populairste berichtenapp van Oekraïne. Afgelopen maart zat Van Schaik bij Jinek om de noodsituatie in Oekraïne toe te lichten. Ondertussen liep de situatie bij het aanmeldcentrum voor asielzoekers in Ter Apel steeds meer uit de hand. Er was gebrek aan alles – bedden, hygiëne, medisch zorg, veiligheid. Vanwege onrust moest het Rode Kruis het humanitair servicepunt zelfs tijdelijk sluiten. In augustus schoot Artsen Zonder Grenzen te hulp. Het was voor het eerst dat deze organisatie in Nederland in actie kwam. Van Schaik had eerder al de noodklok geluid. In juni noemde ze de situatie in Ter Appel ‘onmenselijk’ en drong ze bij ‘de overheid en alle betrokkenen’ aan op oplossingen. De ‘slepende asielproblematiek’ baart haar nog steeds zorgen. Ze houdt dan ook een vinger aan de pols. In haar functie zit ze ‘bovenop de problemen van de wereld’ en soms ‘drukt dit best zwaar op de borst’. Maar dat ze er ooit van zal wegkijken, is ondenkbaar. Empathie en naastenliefde zitten er bij haar nu eenmaal ingebakken. ‘Als kind wilde ik al kwetsbaren helpen.’