Uit het juryrapport: Organiseren voor internationale samenwerking is de rode draad van zijn loopbaan. Na zijn academische studie in Wageningen begon Bart Romijn bij Greenpeace. Daarna was hij onder meer directeur van twee door hemzelf opgerichte adviesbureaus, zoals Warner Strategy & Fundraising, waar hij maatschappelijke organisaties raad gaf over strategie en organisatie, samenwerking en financiering. De laatste jaren is Romijn vooral bekend als directeur van Partos. Met zo’n 115 ngo’s als leden is dit het grootste samenwerkingsverband van ontwikkelingsorganisaties in Nederland. Eind december verlaat hij de organisatie waar hij in 2014 begon. Kort na deze bekendmaking luisterde Romijn naar de Troonrede. Hij liet weten dat hij ‘verheugd’ was dat de koning hierin ‘een lans had gebroken voor ontwikkelingssamenwerking’ en dat er ‘op veel onderdelen van de begroting meer middelen beschikbaar zouden komen.’ Een opsteker voor de sector die allerwege onder druk stond! In dit verband had hij eerder al gewezen op ‘een terugtredende overheid’ en ‘confrontaties met politieke stigmatisering’. ‘Veel overheden zien maatschappelijke ontwikkelingsorganisaties als een sta-in-de-weg en beschikken over wetgeving om van ze af te komen.’ Bovendien was ook het Oxfam-schandaal ingeslagen als een bom. In 2018 bleek dat medewerkers van de ngo tijdens een missie in Haïti seksfeesten met (minderjarige) prostituees hadden gehouden in een door Oxfam gehuurd appartement. Direct nadat dit was uitgekomen, schreef Romijn een reactie onder de titel ‘Goed werk overschaduwd: integriteit belangrijker dan ooit’. ‘Walgelijk’, oordeelde hij. ‘Dit druist in tegen alles waar we voor staan: kwetsbare mensen helpen en met alle macht werken aan de wederopbouw van getroffen gebieden.’ Ook schetste hij de impact van het schandaal: ‘Schade ter plaatse, schade aan het publieksvertrouwen en – als we er niet goed mee om gaan – schade aan onze integriteit.’ Vervolgens nam hij de lead om wanpraktijken zo veel mogelijk te voorkomen. Hij hield het bestaande integriteitsbeleid tegen het licht en deed voorstellen om de integriteit binnen OS-organisaties te borgen, zoals het instellen van een lokale ombudsman. Als voorzitter van de Stuurgroep Gezamenlijk Actieplan Integriteit wist hij leden van Partos en die van Goede Doelen Nederland op één lijn te brengen, zodat de sector tot een gezamenlijk ‘Actieplan Integriteit’ kwam. Ook in zijn recente stukken duikt het onderwerp ‘integriteit’ veelvuldig op. Volgens hem moeten organisaties continu leren van hun fouten, zoeken naar verbetering en hun moreel kompas scherpstellen – op individueel en op organisatieniveau; ze moeten helder hebben wat de ‘diepste waarden’ zijn die hen drijven bij hun werk. Hoe dat bij Romijn zit, kun je afleiden uit zijn cv én zijn persoonlijke motto: ‘Oprechte genegenheid voor mens en natuur is de sleutelfactor voor een duurzame toekomst.’