Uit het juryrapport: Vanwege haar maatschappelijke verdiensten werd Tineke Ceelen in 2020 benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Ze werkt al vanaf 1993 in de humanitaire hulp – Memisa, Rode Kruis, SNV. Sinds 2003 is ze directeur van Stichting Vluchteling. De koninklijke onderscheiding ontroerde haar, al vindt ze het logisch dat ze doet wat ze doet. ‘Er zijn miljoenen mensen die het geluk niet hebben gehad om op te groeien zoals ik. Dat maakt mij schatplichtig.’ Haar tomeloze inzet voor de verdrevenen der aarde is een roeping, en nog steeds hard nodig. Het aantal mensen dat gedwongen op de vlucht is, is het afgelopen decennium jaarlijks toegenomen en is nu historisch hoog. Wereldwijd zijn er ruim honderd miljoen vluchtelingen en ontheemden. Stichting Vluchteling helpt hen onder meer met onderdak, medische zorg en schoon drinkwater. De organisatie verleende psychosociale hulp aan overleveraars van seksueel geweld in Noord-Ethiopië en zorgde voor financiële hulp voor slachtoffers van de overstromingen in Pakistan. Daarnaast gaat de noodhulp aan Oekraïne onverminderd door. Via de Giro555-actie hebben hulporganisaties meer dan 173 miljoen euro ingezameld voor hulp aan dit land. Van de 14,3 miljoen euro die de stichting daarvan heeft gekregen, is al 4 miljoen euro besteed aan levensreddende hulp aan Oekraïne, Polen en Moldavië. Denk hierbij aan het uitdelen van voedsel, water en medicijnen en het renoveren van schuilkelders. Onlangs ging Ceelen met Jeroen Pauw naar het oorlogsgebied. Voor de tv-special Pauw in Oekraïne bezochten ze hulpprojecten die opgezet zijn met geld van de landelijke actie. Deze samenwerking kenmerkt haar. Ceelen heeft een gogme voor het bereiken van de publieksmedia om haar missie op de publieke agenda te brengen én te houden. In haar vele media-optredens zoomt ze bij voorkeur in op concrete menselijke aspecten van crisissituaties om harten (en beurzen) te open. Haar vermogen om slachtoffers van humanitaire rampen een stem te geven, leverde haar in 2012 de Vrouw in de Media Award op. In haar communicatie is ze no-nonsense én bevlogen. Een bevriende hoogleraar zei het zo: ‘Ze heeft niet alleen compassie, ze leeft het.’ Wat nog meer bijdraagt aan haar overtuigingskracht is dat ze ‘walks the talk’. Ceelen, die opgeleid is als cultureel antropoloog, is altijd persoonlijk aanwezig op de moeilijkste plekken waar mensen worden bedreigd: van Congo, Nigeria en Irak tot Al Hol, het Syrische kamp waar familieleden van IS-strijders worden opgevangen. ‘Ik reis het jaar rond, van crisis naar crisis. Dat vind ik belangrijk. Juist als directeur. Ik wil met eigen ogen zien hoe de situatie ter plekke is.’ Ook checkt ze hoe het geld van donateurs is besteed. ‘Ik wil zeker weten dat de euro’s die zij geven goed terechtkomen. Ik voel een zware verantwoordelijkheid.’