Een moreel dilemma in de bestuurskamer van het Prins Bernhard Cultuurfonds, dat jaarlijks € 35 à € 40 mln investeert in cultuur en natuur in meer dan 3.500 projecten. Het fonds worstelt met de beladen levenswandel van zijn schutspatroon, wijlen Bernhard van Lippe Biesterfeld (1911-2004). Moet het fonds zijn naam veranderen? Vooralsnog blijft het stil aan de Amsterdamse Da Costakade.
De zaak kwam onlangs in de publiciteit nadat Flip Maarschalkerweerd, de oud-directeur van het Koninklijk Huisarchief, de NSDAP-kaart van prins Bernhard aantrof. In 1996 hadden de historici Coen Hilbrink en Gerard Aalders in Washington al een kopie gevonden van deze lidmaatschapskaart van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij. Bernhard, die niet uitblonk in zijn liefde voor kunst en cultuur, heeft steeds ontkend dat hij lid was.
Maarschalkerweerd vond ook een briefje waaruit blijkt hoe de kaart en de bijbehorende correspondentie over de opzegging van het lidmaatschap bij Bernhard terecht kwamen, zo blijkt uit een recent interview met de oud-directeur in de NRC. In 1949 schreef Lucius Clay, de militair bewindvoerder van de Amerikaanse zone in Duitsland over de lidmaatschapskaart: ‘Dear Prince Bernhard, ik heb dit een aantal jaren in mijn kluis bewaard. Toen ik op het punt stond het te vernietigen, bedacht ik me dat u het recht hebt verdiend om het zelf te vernietigen.’
Nieuwsflits