Geslaagd debat stemt Goede Doelen tevreden

GDN-directeur Margeet Plug toont zich content: 'Grootste winst van dit debat is dat het grote belang van onze sector openlijk erkend is en er een goede basis is gelegd om verder met elkaar in gesprek te gaan. Er zijn uitspraken gedaan die onze sector ruimte bieden zoals geen verdere beperkingen van de giftenaftrek, maar ook de uitnodiging om in gesprek te gaan over de zelfregulering en hoe dat kan helpen om maatwerk te bieden in wet- en regelgeving. Dan hebben we het echt ergens over!'

Bemoedigende uitspraken en beloftes

Brancheorganisatie Goede Doelen Nederland (GDN) organiseerde op dinsdag 14 november het Goede Doelen Verkiezingsdebat in Nieuwspoort. Onder leiding van Frénk van der Linden werd met Jesse Klaver (GroenLinks-PvdA), Nicolien van Vroonhoven (NSC) en Sophie Hermans (VVD) het debat gevoerd over bestaanszekerheid en de rol van goede doelen. Een open gesprek met bemoedigende uitspraken én beloftes van de politiek over de ruimte die goede doelen moeten krijgen.

De drie politieke kopstukken waren van mening dat de rol van goede doelen en de samenwerking tussen overheid, burgers en maatschappelijke organisaties van groot belang zijn. Niet alle maatschappelijke problemen kunnen door de overheid opgelost worden.
Humanitas, Het Rode Kruis en Natuurmonumenten, maakten vanuit hun inhoudelijke doelstellingen zoals armoedebestrijding, natuurbehoud en internationale noodhulp inzichtelijk welke belangrijke randvoorwaarden mede bepalend zijn voor hun succes. Zoals de beschikbaarheid van voldoende vrijwilligers, de noodzaak van stabiele financiering en het verminderen van de regeldruk en knellende wet- en regelgeving.

Armoedebestrijding en vrijwilligers

Steeds meer mensen leven onder het bestaansminimum. Jerzy Soetekouw van Humanitas vertelde hoe Humanitas mensen helpt met schulden, eenzaam zijn of niet meer mee kunnen doen in de samenleving. Hij hield een pleidooi voor voldoende beschikbaarheid van vrijwilligers.

Sophie Hermans vindt dat de overheid vrijwilligerswerk moet stimuleren in de rand voorwaardelijke sfeer door te zorgen voor goede vrijwilligersvergoedingen en een gratis VOG (Verklaring Omtrent het Gedrag). In een samenleving als de onze is de samenwerking tussen overheid, inwoners, maatschappelijke organisaties van groot belang volgens Hermans. We hebben allemaal een eigen verantwoordelijkheid, maar maatschappelijke problemen krijgen we nooit helemaal opgelost. Daarom zijn wij dolblij met maatschappelijke organisaties om samen problemen het hoofd te kunnen bieden. De overheid moet daarbij helpen en ruimte geven aan het maatschappelijk middenveld.

Nicolien van Vroonhoven vindt dat de problemen van mensen die niet mee kunnen doen in de samenleving niet alleen door de markt of overheid kunnen worden opgelost. Hierbij moet de overheid helpen en dus ruimte geven aan het maatschappelijk middenveld.

Jesse Kalver stelt dat het huidige vrijwilligersbeleid eigenlijk neerkomt op ‘zoek het maar uit’. Hij benadrukte dat het oplossen van armoede een collectieve taak van de overheid is. Het is mooi dat goede doelen inspringen, maar zij kunnen armoede niet helemaal oplossen. 

Leefbare aarde en stabiele financiering

Veel kiezers vragen zich af of er nog wel sprake is van een leefbare aarde voor de volgende generatie. Nelleke Hijmans van Natuurmonumenten liet zien hoe Natuurmonumenten opkomt voor het behoud van de natuur en biodiversiteit. Ongeacht hoe de politieke wind waait. Want die belangen gaan dwars door partijgrenzen heen.

De politiek zou ruimte moet bieden. Bijvoorbeeld door geven te stimuleren en niet verder te morrelen aan de giftenaftrek. Opvallend zijn de uitspraken van zowel Sophie Hermans als Jesse Klaver daarover. Zij vinden dat de giftenaftrek niet verder beperkt moet worden. Schenken door particulieren en ondernemingen aan goede doelen is juist heel mooi. Beide partijen gaan dit niet verder aanscherpen. Ook Nicolien van Vroonhoven vindt dat de manier waarop wij het in Nederland geregeld hebben met de giftenaftrek een mooi systeem is.   

Noodhulp, regeldruk en knellende wetgeving

De wereld om ons heen wordt steeds grilliger. Klaartje Docters van Leeuwen zet uiteen hoe Internationale solidariteit nu harder nodig is dan ooit. Rampen nemen eerder toe dan af en zijn desastreus voor bestaanszekerheid, of het nu gaat om natuurrampen, oorlogen en conflicten of epidemieën. Zij stelt dat wetgeving ter voorkoming van witwassen en terrorisme financiering ervoor zorgt dat banken onevenredig zware eisen opleggen. Dit belemmert internationaal opererende organisaties in hun werk. Zij pleit voor vertrouwen in maatschappelijke organisaties, neem barrières weg en zorg dat de regeldruk vermindert.  
Sophie Hermans geeft aan dat het hier gaat om een complexe belangenafweging. Het gaat immers ook om onze veiligheid. Hermans snapt dat het goede doelen in de weg zit, maar benadrukt ook dat het gaat om grotere belangrijke maatschappelijke belangen.

Nicolien van Vroonhoven heeft het maatschappelijk middenveld hoog in het vaandel staan en ziet dat zelfregulering hierin een goed middel is om de menselijke maat vorm te kunnen geven. In feite kun je daarmee maatwerk bieden. Van Vroonhoven wil hierover graag in gesprek met de sector.

Klaver vindt de-risking een heel lastig dilemma en buitengewoon complexe materie. Banken hebben wetgeving opgelegd gekregen door de overheid. Die wetgeving kunnen we niet versoepelen. Wel kunnen we binnen de huidige wetgeving kijken hoe de eisen versoepeld kunnen worden in de uitvoering. Door te kijken hoe goede doelen in een andere risicoclassificatie kunnen komen. Dit is een ingewikkelde afweging tussen goede doelen de ruimte geven en de risico’s die er ook zijn.

Kijk en luister hier het debat terug