‘De opvang en begeleiding van vluchtelingen vind ik erg belangrijk’, aldus Sorgdrager. ‘Zowel voor de vluchtelingen als voor onze samenleving in het algemeen.’ Die opvang van de vele vluchtelingen is volgens haar ‘een enorme uitdaging’. VWN vervult daarbij een brugfunctie tussen enerzijds NGO’s en anderzijds overheidsinstanties zoals IND, COA, de ministeries van Veiligheid & Justitie en Sociale Zaken en Werkgelegenheid alsook de gemeenten.
Professionalisering
Sorgdrager is ook lid van de Raad van Advies van de stichting Intern Toezicht Goede Doelen (ITGD), centrum van en voor interne toezichthouders in de goede doelen sector. ITGD zet zich in voor permanente professionalisering van het toezicht door kennisuitwisseling, lobby en netwerken. De stichting draagt bij aan de naleving en doorontwikkeling van normen en bevordert de kwaliteit van het toezicht met richtlijnen, aanbevelingen, best practice en discussies.
In de jongste Nieuwsbrief van ITGD lezen we: ‘Toezichthouden, ga er maar aanstaan. Als RvC of toezichthoudende instantie zie je de wereld onvoorspelbaarder worden. Intussen sta je toch op afstand.’ Deze ‘kwartaalquote’ is ontleend aan de column ‘Zwakke signalen’ van Roland van der Vorst, hoofd innovatie en CEO van Rabo Carbon Bank. Zijn column verscheen eerder deze maand in Het Financieele Dagblad.
Complexiteit
Dat goed toezichthouden geen sinecure is, is concreet gemaakt door Marilieke Engbers in het in 2021 verschenen Onder commissarissen. Hoe het ongezegde in de boardroom besluitvorming beïnvloedt. Engbers geeft goed inzicht in de complexiteit van het samen toezichthouden binnen Raden van Commissarissen in het bedrijfsleven en Raden van Toezicht bij maatschappelijke organisaties. Ze onderscheidt vier soorten moeilijkheden:1: ‘Toezichtsdilemma’s’. Toezichthouders moeten er in de beperkte tijd die hen gegeven is – ze komen doorgaans een paar keer per jaar bijeen – op vertrouwen dat de bestuurder op wie zij toezicht houden over de brug komt met alle informatie die nodig is. 2: ‘Samenwerkingsdilemma’s’: geen toezichthouder kan alles weten. Hij/zij moet dus óf vertrouwen op informatie van een collega toezichthouder óf alle informatie per se zelf willen hebben.
Sociale cohesie
3: ‘Besluitvormingsdilemma’s’. Vaak staat er veel op het spel. Besluiten hangt dan af van het vermogen het inhoudelijke conflict aan te gaan zonder de sociale cohesie van de Raad te verstoren. En een inhoudelijk conflict wordt al snel ervaren als een relationeel conflict. 4: ‘Compliance dilemma’s': ondanks de volle agenda en de beperkte tijd moeten Raden aan tal van administratieve eisen voldoen. Dit mag natuurlijk niet ten koste gaan van aandacht voor diepgaande strategische onderwerpen. Een duivels dilemma.Gezien de beperkte tijd en de dito vergaderfrequentie staat bij RvC’s en RvT’s alles in het teken van efficiency. Er is dus weinig ruimte om inhoudelijke conflicten goed aan te gaan en relationele verschillen grondig te onderzoeken. Een aangezien zittingstermijnen van toezichthouders vaak gespreid zijn is men veel tijd kwijt aan het werven en onboarden van nieuwe toetreders. Dit is niet bevorderlijk voor de teamspirit. Engbers beschrijft dit glashelder.